Paulo Coelho

Widzę że Kasiunia podejrzanie zmieniła temat Razz

W Łodzi dzisiaj pochmurno ale ponad 20 stopni Smile

A u nas dzisiaj jest do dupy....

No dobra.... wracając do tematu. JA CHCĘ RALFA HARTA! Very Happy

Hyhy, ja też chcę Ralfa Harta!

Ja właściwie już mojego Ralfa Harta znalazłam, a właściwie on znalazł mnie. Ale nie możemy być razem i nie będziemy nigdy, chyba że któreś z nas się przeprowadzi. Bo mieszkamy zbyt daleko od siebie, jakieś 5 godzin jazdy pociągiem, by móc się często widywać. A tak naprawdę to pewnie byśmy się nigdy nie widywali - tylko raz na rok, na LSM. I ja, i on przejechaliśmy się na "miłości na odległość", więc nie chcemy takiego beznadziejnego związku, który prędzej czy później się rozpadnie. Rozmawialiśmy o tym długo i doszliśmy do wniosku, że najlepiej zrobić tak, by nie cierpieć - czyli zostać przyjaciółmi. Więc siedzę sobie na łóżku, wdycham zapach jego ukochanej żółtej koszulki, którą mi podarował, spoglądam na branzoletkę i wierzę, że on patrzy na identyczną, którą ma na dłoni. Mogę tylko o nim marzyć i wierzyć, że po wakacjach będziemy w stanie od czasu do czasu się widywać...

Jej to bardzo romantyczne, Vil... tak sie rozmarzyłam... ale wiesz na Twoim miejscu zrobiłabym identycznie. ja jestem osobą, która musi miec kogos przy sobie... miłośc na odległośc to nie dla mnie...

Wracajac do Ralfa... mój mógłby dodatkowo grać na perkusji, śpiewać boskim zachrypniętym głosem i nałogowo nosić przeciwsłoneczne okulary ^_^...

.... lalala.....

Laughing

To byłam ja.

Hyhy, ja jestem specem od takich romantycznych historii xD Nie nadarmo w końcu na LSM nazywali mnie Naczelną Erotomanką xDDD
Ale teraz się boję, że moje plany wobec S. mogą się pokrzyżować, bo zameirza do mnie wpaść na kilka dni... Ja się strasznie cieszę, że znowu go zobaczę, ale z drugiej strony obawiam się, że już nie będę mogła dłużej wytrzymać. Heh, cóż za ironia losu.
A mój Ralf Hart... ważne, żeby po prostu był.

A wiesz to ja się troche dziwie, że mnie tak nie nazywają.

Miam nadzieję, że wszystko pójdzie po Twojej myśli Vil. I jakoś się ułoży. Będzie dobrze, zobaczysz.

Ech, dziękuję Ci, moja kochana ;*

Musi się wszystko dobrze ułożyć, wierzę w to. Bo czy w jedną stronę, czy w drugą, to i tak nie będzie ani źle, ani dobrze. Strasznie chciałabym być z nim, ale ta cholerna odległość... Ciężko mi z tym, ale na razie cieszę się z tego, że mam do kogo pisać w nocy smsy, kiedy nie mogę zasnąć i radować się z każdej słodkiej wiadomości od niego. To mi wystarcza i oby tak było zawsze... ^__^

Czasem trzeba się zadowolic tym, co się ma, bo to i tak juz jest cenne...

[jak sie nie ma tego, czego sie nie ma, to sie ma to, co sie ma - by me]

...Są ludzie [np. ja, nie użalajac się nad sobą], którzy nie maja do kogo wysłac takiego smsa kiedy jest smutno...
Vil, jestes szczęściarą, mimo, że to moze brzmiec banalnie. Bo jesteś komuś potrzebna. Ktoś Cię potrzebuje. Mam nadzieję, że dacie radę. Musiscie. Niech odległość nie będzie przeszkodą...

Aj, kochanie, zawsze możesz wysłać smsa do mnie Very Happy

Heh, czasem zbyt się nad sobą użalam, to fakt. Może nie powinnam była tak się smęcić tą odległością, bo to wkońcu tylko przeszkoda jak każda inna, którą trzeba pokonać. Gorzej jest niestety z blokadą psychiczną pomiędzy takimi przeszkodami, zarówno u niego, jak i u mnie. Ale z tym też można walczyć ^_^

Nie smutasiaj się, kochana moja. Jeszcze znajdziesz kogoś, kto będzie Cię potrzebował. Przecież tak to w życiu bywa - raz są chmury, a raz słońce. ;*!

A wiesz, kochana, ja się nawet tak bardzo tym nie smutusiam Smile

jest mi dobrze tak, jak jest ;d. Będę pamiętać - jak mi przyjdzie czas na uzalanie się nad sobą, to albo Ci wysle esa albo zastosuje jeszcze większą bron - ZADZWONIĘ! ;D.

Ho, ho! Obyś sięgała po tą większą broń częściej xD

To jest tak swoją drogą całkiem niezły MYŚL...

Wracając do książek.... niedawno przeczytałam 'Zahira' i ... i... no i.... no i nie wiem co powiedzieć ^_^. Moją ulubioną ksiązką Coelho nadal pozostaje 'Weronika postanawia umrzeć'.

Ja neistety jeszcze się nie dorwałam do Zahira i nie spodziewajcie się, że szybko dotrę - do 25 kwietnia mam 12 lektur do przeczytania, a potem pewnie też jeszcze coś będzie _-_

Oj no to nie zazdroszczę.... i ja marudzę, mając cztery w jednym semestrze? Swoją drogą to ja już się boję, jak to będzie. W każdym razie trzymam kciuki, że wszystko u Ciebie bedzie ok, Vil ^_^. Dasz radę bowiem twardym trza być, a nie miętkim Very Happy

Ojoj...wiecie ja mam chyba sześć na cały rok ^_^. Ale cóż. Co to Pana Coelho, to u mnie najpierw był 'Pielgrzym', potem '11 minut', 'Zahir' i teraz kończę 'Weronikę'. Ale tak naprawdę to chyba wpadłam przy '11 minutach', w których Ralf po prostu mnie rozwalił. Piękna fabuła. On, malarz i 'widzi w niej światło'... Po prostu...
Bardzo lubię, ba, nawet uwielbiam Coelho. Piszę w zupełnie innym stylu. Podziwiam go bardzo i doceniam, że każde zdanie w jego książkach jest dziełem. Niepojętne jest dla mnie jak tyle mądrości można uchwycić w paru zdaniach, słowach. W każdym rodziale jest jakiś morał. Nie wszystko oczywiście rozumiem w jego książkach, bo mam zaledwie 15 wiosen ^_^. Jego dzieła są na tyle specyficzne, że po prostu nie da się nie wrócić do tych książek. Wiele razy mi pomógł... A i uważam, że jest bardzo podobny do Ojca Pio. Jakieś drugie wcielenie? Wink